HSV 2 - Rijswijk 3 4 - 4
Onze eerste thuiswedstrijd dus, in ons nieuwe home, onder de paraplu van de grote Achilles.
Ook deze avond weer een grijze hemel met donkere wolken, maar gelukkig geen storm en regen zoals bij onze eerste wedstrijd in Wassenaar.
Ook geen stormachtig scoreverloop in ons voordeel. helaas ...
In tegendeel: binnen een mum van tijd stonden we al met 1- 0 achter.
Selahattin verloor deze keer nog sneller dan dat hij doorgaans wint; al na enkele zetten gaf hij zijn dame weg, op zich al ernstig, maar iets dat je in deze me-too tijden ..........
Op een aantal andere borden zag het er ook al niet best uit,
Van As, schrijver dezes dus, wilde het eens met een andere opening dan zijn vertrouwde Schots proberen. Een heel onverstandige keuze, want na 3. Lc4 kwam mijn tegenstander met 3, f5 op de proppen. Kan me niet herinneren dit ooit eerder tegen gekregen te hebben (wel na Lb5 natuurlijk) en "deed het dan ook prompt fout". Zwart greep het initiatief, mijn damevleugel kwam vast te staan en ik kreeg geen echte kans meer, 0 -2. (Tijdens de beginzetten werden mijn tegenstander en ikzelf behoorlijk gehinderd door een lage heel hinderlijke bromtoon..
Na enig onderzoek door wedstrijdleider Hans Coenders bleek die uit een niet goed afgestelde geluidsbox te komen. Gelukkig wist Hans hier de juiste oplossing te bedenken ! ).
Bij Van Dijk ging het al niet beter .... Hij verloor een pion na een nogal gewaagde opening met zwart ; h6 en g5 met de koning nog in het midden. Ook zijn tegenstander greep het initiatief en liet niet meer los. 0 - 3.
Ook binnen pakten zich donkere wolken samen boven de borden...
Teamleider Alex de Vidal stond (veel) slechter en aan het achtste bord zwoegde Bouma tegen een opponent met 250 punten meer aan Elo..
Maar als de nood het hoogst is, is de redding op het bord, menigmaal, nabij ....
Verheyen, bord 2 , speelde weer eens een degelijke partij, kreeg voordeel en bouwde dit uit tot winst. Een lichtpuntje aan de inmiddels donkere hemel. 1 - 3.
Intussen wist Alex zijn stelling te verbeteren, kwam gelijk te staan, daarna beter en .... won !! 2 - 3 Zijn arme tegenstander had de rest van de avond nodig om dit verlies te verwerken ...
In de winning mood gaf onze teamcaptain de overige drie spelers de opdracht om tot het gaatje te gaan. Dit leek mij een bijna onmogelijke opdracht, want het stond aan de overige borden hooguit gelijk.
En dan Bouma aan het achtste bord tegen al die Elo-punten meer .... Maar hij groeide in zijn rol. Als een ware Achilles hield hij stand tot in het eindspel en toen, ja toen sloeg hij toe. 3 - 3 !
In deze vorm gaat de schaakscene in Tiel nog wat beleven !
Toen lag ons lot dus in de handen van Aad Mittertreiner en Van den Bos....
Aad trof een tegenstander van ongeveer gelijke sterkte, kreeg kleine winstkansen, maar kon uiteindelijk niet, mede door tijdgebrek, doordrukken in een lastig eindspel. Remise dus.
Onze kopman, Van den Bos, letterlijk aan het hoogste bord aan de hoge tafel in het hoekje van onze zaal, speelde een gedegen partij. Hij kwam al vroeg een pion voor, maar dit gaf zijn opponent wel tactische tegenkansen.
Naarmate het later werd nam de spanning steeds meer toe. Onder grote belangstelling van teamgenoten en tegenstanders koos onze man onder tijdsdruk voor de veilige remiseweg.
Zo eindigde deze spannende wedstrijd in een gelijkspel.
Met dank aan de als altijd kalme en bescheiden wedstrijdleider !
Jacques van As